สหายธรรมที่รักทุกท่าน
เนื่องในวันที่ระลึกถึงคุรุปัทมสมภพ ข้าพเจ้าอยากจะแบ่งปันเรื่องราวกับทุกท่านว่า การมีความสมดุลในการฝึกปฏิบัติภาวนาเป็นสิ่งที่สำคัญมาก พวกเราต้องคำนึงถึงการขาดการภาวนา ขาดความเข้าใจ ขาดการกระทำกุศลกรรม และความยุ่งยากต่างๆ ที่เราประสบในชีวิต การปฏิบัติภาวนาเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่ช่วยพัฒนาชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะวิธีคิดและการรับรู้ของพวกเรา
โปรดดูตัวอย่างจากคุรุผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย ว่าท่านฝึกฝนเรื่องความเมตตา การอุทิศตน และความอดทนอย่างไร ท่านเปลี่ยนแปลงนิสัยเดิมๆ ได้อย่างไร จงเตือนตนเองโดยดูตัวอย่าง เช่น ท่านเจียบเจ ทุลกุ อูเกียน รินโปเช, ท่านเจียบเจ โญชูล เคน รินโปเช, ท่านเจียบเจ ดิลโก เคียนเซ รินโปเช, ท่านเจียบเจ ดุดจม รินโปเช, ท่านเจียบเจ มินโดรลิง ตริเชน รินโปเช คุรุผู้ยิ่งใหญ่ทุกท่านที่ยังมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ เป็นเรื่องที่สำคัญมากที่เราควรจะนำท่านเป็นแบบอย่าง และทำความเข้าใจ ทุกท่านล้วนเป็นแรงบันดาลใจให้พวกเราพัฒนาการปฏิบัติภาวนา ดังนั้นจงเตือนตนเองว่า คุรุผู้ยิ่งใหญ่ที่สืบสายการปฏิบัติจากท่านคุรุปัทมสมภพยังอยู่กับเรา
เราไม่ควรจะเสียความทะนงองอาจและพลังในการดำเนินสู่หนทางแห่งจิตวิญญาณ เราต้องมั่นคงต่อการเปลี่ยนแปลงจิตใจของเราเพื่อที่จะเข้าถึงธรรมชาติที่แท้จริงของจิต และชำระล้างการรับรู้และหนทางแห่งการรับรู้ให้บริสุทธิ์ เราต้องเตือนตนเองว่า เรากำลังทำประโยชน์ให้กับเหล่าสรรพชีวิต ด้วยการฝึกฝนภาวนาและเปลี่ยนแปลงชีวิตตนเอง ซึ่งเป็นการทำประโยชน์ให้เพื่อนฝูงและคนในครอบครัวของเราในทันทีทันใด ส่วนในทางอ้อม เราทำประโยชน์ให้เพื่อนฝูงและครอบครัวและผู้อื่นอีกด้วย ประโยชน์จะขยายวงกว้างออกไปถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าต้องการเตือนเธอทั้งหลายให้ระลึกถึงวันคุรุปัทมสมภพนี้ เพื่อให้เธอยังคงอยู่บนหนทางแห่งการปฏิบัติ ให้เธอปลุกเร้าตัวเอง และระลึกถึงประโยชน์ของการฝึกภาวนา
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการกระทำอย่างสืบเนื่อง และเธอควรเข้าใจไว้ด้วยว่า การเห็นด้วยมุมมองด้านบวกเป็นเรื่องสำคัญ ข้าพเจ้าคิดว่า การปฏิบัติธรรมหมายถึงการเห็นตนเองในด้านบวก หมายถึงรู้ถึงพลังของตนเอง ธรรมชาติของจิตที่หลุดพ้น และนิสัยที่ปรับเปลี่ยนได้ เธอสามารถชำระล้างนิสัยไม่ดีทั้งหลายได้อย่างแน่นอน ด้านบวกแบบนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมาก สำคัญจริงๆ นะ แล้วทีนี้เราจะพัฒนาตนเองได้อย่างไร เราต้องเตือนตนเองและให้ธรรมเหล่านี้อยู่ในจิตและหัวใจของเราเสมอ และสำคัญมากที่จะเตือนผู้อื่นให้เข้าใจและและระลึกได้ว่าการมองบวกหมายความว่าอะไร นี่คือสิ่งที่เหล่าพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ พระอรหันต์ และคุรุผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายได้กระทำมาตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน คิดพิจารณาให้ดีนะ
ข้าพเจ้าเขียนข้อความนี้ที่กรุงเทพ ระหว่างที่กำลังรอต่อเครื่องจากเมืองกาฐมาณฑุไปอินโดนีเซีย เพื่อไปสอนในภาคพื้นเอเชีย ข้าพเจ้าอยู่ในโรงแรม เขียนเรื่องนี้ถึงทุกท่าน ในระหว่างเช็คและจัดกระเป๋า ข้าพเจ้าได้คุยกับเพื่อนที่นี่บางท่านเรื่องการฝึกฝนภาวนาอย่างต่อเนื่อง และโดยเฉพาะการทำให้การคิดบวกคงอยู่ระหว่างการทำงาน ข้าพเจ้าขอแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองว่า ข้าพเจ้าเคยเป็นคนที่มีความคิดด้านลบมาก แต่ด้วยการปฏิบ้ติภาวนา ด้วยพรของคุรุปัทมสมภพ เหล่าพุทธะและคุรุของข้าพเจ้าทุกท่าน ข้าพเจ้าจึงมีความคิดด้านบวกมากขึ้น โปรดจำไว้ว่า แรงปณิธานของเหล่าคุรุผู้ยิ่งใหญ่เพื่อช่วยเหลือสรรพสัตว์อยู่ใกล้แค่เอื้อมสำหรับพวกเรา โปรดนำมาไว้ใกล้กับใจเธอ
พวกเธอบางคนอาจไม่ใช่นักภาวนา แต่เธอก็สามารถพัฒนาวิธีคิดได้ไม่ว่าจะเป็นนักภาวนาหรือมีความเชื่อด้านศาสนาหรือไม่ก็ตาม ธรรมชาติของจิตสมบูรณ์อยู่แล้วในตัวเอง ธรรมชาติที่สะอาดบริสุทธิ์และบริบูรณ์ ได้โปรดเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ เรียนรู้จากความผิดพลาด โดยเฉพาะยอมรับความผิดพลาดของตนเองแทนการแก้ตัว จงยอมรับและหลีกเลี่ยงแนวโน้มที่จะแก้ตัวแทนการชี้ไปยังความผิดของตัวเราเอง
เมื่อใดก็ตามที่ท่านชี้นิ้วไปที่ตนเอง ท่านจะไม่โทษธรรมชาติของตัวท่านเอง ไม่มีอะไรใหญ่พอที่จะถูกว่ากล่าวได้ มันเป็นเพียงความผิดพลาดที่ไม่เห็นความผิดของตนเอง มันก็แค่ความผิดพลาด อย่าไปมีอารมณ์ร่วมกับมัน ตอนนี้ข้าพเจ้ากำลังต่อเครื่องไปประเทศอินโดนีเซีย ข้าพเจ้าของส่งความรัก ความห่วงใย และเครื่องเตือนใจต่างๆ ไปถึงทุกท่าน
ลูกศิษย์บางท่านได้อัดคลิปวิดีโอที่ข้าพเจ้าได้ไปปาฐกถา ณ กรุงกัวลาลัมเปอร์ ในเดือนพฤศจิกายน เรื่องความโกรธ ไฟที่เผาผลาญ คลิกเพื่อรับชมวิดีโอได้ที่นี่
ด้วยความรักและอธิษฐานถึงทุกท่านเสมอ
ขอมงคลทั้งปวงจงมีแด่ท่าน
– ท่านพักชก รินโปเช